Field Xperiences

Vandaag met Princess vroeg in de ochtend vertrokken om te voet de binnenlanden in te trekken. We gaan zorg bieden aan diverse hulpbehoevenden die in veraf gelegen hutten wonen. We worden met een terreinwagen gedropt ergens midden in het noordelijk deel van Kwazulu-Natal. Hier pikken we een lokale vrijwilligster op die eveneens werkt voor de hulporganisatie Tholulwazi Ukivele. Zij woont en is opgegroeid in dit uitgestrekte gebied, waar uitsluitend zandwegen en smalle wandelpaden door het typisch Zuid-Afrikaanse landschap lopen. Onderweg kom ik een heel bijzonder soort reptiel tegen in een opvallende kleurcombinatie. Ook zie ik grote torren, die kunnen vliegen en een soort 'Hummer' zijn onder de keversoorten. In Zulutaal is dit moelijk naar Engels te vertalen. Als je ze ziet vliegen lijken ze erg gevaarlijk, maar dat zijn ze gelukkig niet. Het zijn nuttige beesten omdat ze net de rioolreinigingsdienst zijn in het verwijderen van uitwerpselen. De mensen hebben hier geen toilet en doen alles in het open veld. Deze beesten zorgen ervoor dat drollen netjes worden opgeruimd, wordt mij verteld. Niet zo smakelijk gezicht, maar even later zie ik ze deze daadwerkelijk wegrollen...

Bij de huizenkrotten die wij aandoen leven de mensen onder erbarmelijke omstandigheden. Een aantal zijn ernstig ziek, verlamd en komen dagenlang hun bed of huis niet uit. Ook zie ik hoe een klein kind onder een deken met een gebroken pols en een klein pannetje eten naast hem op de grond ligt, waarbij zijn oma die zelf niet kan lopen hem tracht te verzorgen. Uit respect voor de betrokkenen toon ik geen foto's van hen of hoe ik ze daar heb aangetroffen op deze site. De omgevingsbeelden spreken denk ik voor zich om enigszins een indruk daarvan te krijgen. De armoede in deze streek is zo groot, dat dit elk voorstellingsvermogen te boven gaat. De dag overleven, lijkt het belangrijkste van hun bestaan. Eten en vooral voldoende drinken daar draait het om. In dit gebied zijn geen waterleidingen. En waar ze wel zijn, komt er vaak geen water uit. Wel zijn er hier en daar grote diepe putten geslagen die het grondwaterpeil moeten kunnen bereiken. We komen onderweg een grote put tegen. Princess vertelt mij bij die gelegenheid over het grote incident vorig jaar, waarbij drie mensen waren omgekomen toen ze vanuit het lage waterstandniveau probeerden water uit de put naar boven te halen. Slechts een persoon wist te overleven en met hulp eruit te komen. Nadat we alle bezoeken hebben gehad, besluiten we voor wat lichter vertier te voet naar de grens van Mozambique te lopen. Het is woensdag en daarmee tevens marktdag. Handelaren tussen Mozambique en Zuid-Afrika ontmoeten elkaar daar en drijven onderling handel. Het is een bijzonder schouwspel. Deze grenspost ligt veraf gelegen in de binnenlanden en is alleen met 4x4 wheels goed te bereiken. Het is een chaotische marktsituatie. We kopen omgerekend voor nog geen 2 Euro 4 gebakken vissen. Het is even wennen aan de pittige smaak, maar hij proeft heerlijk. De mensen zijn vriendelijk, maar allemaal cameraschuw. De grenspolitie wil ook weten welke opnamen ik heb gemaakt en ik toon ze gemaakte foto's. Na enige uitleg krijg ik toestemming verder te fotograferen. En ja, natuurlijk geen politie of leger op de foto wordt mij op strenge wijze nadrukkelijk verteld. Je begrijpt de sportieve uitdaging deze toch stiekem onder een boom op de gevoelige plaat vast te leggen. Deze dag is om nooit te vergeten en laat een diepe persoonlijke indruk achter ...